De Warme Winkel speelde De Warme Winkel in de Toneelschuur in Haarlem. Na alle lovende recensies had ik er veel van verwacht. Maar eigenlijk kwam het erop neer dat ze Café Müller van Pina Bausch in zijn geheel opvoerden met origineel decor en al. Dat deden ze trouwens niet onverdienstelijk. Vooral de stagiaire Sofie Porro danste bijzonder goed. De enige toevoeging van DWW bestond uit een totaal overbodige tekst over het Japanse sengu-ritueel én andere muziek.
Maar het eerste uur van de voorstelling werd gemaakt door de drie stagiaires (zie foto boven) en was slaapverwekkend, totaal niet grappig (al kregen ze af en toe nog wel een grinnikje vanuit de zaal), kinderachtig en pretentieus. 'Weten jullie wel wie Pina Bausch is? Hebben jullie wel ooit van Damien Hirst gehoord?' En dat door een stel blagen van net twintig.
Het lijkt een beetje of ze dachten bij DWW: "Wat moeten we nu eens gaan doen? Laten we Pina Bausch dansen. Ja, maar dat is niet genoeg... Laten we er dan een stuk aan vast breien waarin we doen alsof we het stuk niet mogen opvoeren, zodat het lijkt alsof we ook nog wat van onszelf toevoegen." Tenenkrommend slecht! Maar ga het vooral zien en oordeel zelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten