Thierry Mugler

Lang naar uitgekeken en nog net voor de deadline (8 maart laatste dag) bezocht: de expo Couturissime in de Kunsthal in Rotterdam over modeontwerper Thierry Mugler. Wat een teleurstelling! Het mooiste waren zijn simpele zwarte creaties, de rest was theater, show, kermis en dus eigenlijk een beetje ordi. Wat nog eens werd versterkt door hordes selfie-nemende pubers. Mugler is absoluut een vakman en iemand met veel fantasie, maar de tentoonstelling viel erg tegen. 
kunsthal.nl

Kostuums van Papier

In het pop-up Museum Oud Amelisweerd was deze keer een tentoonstelling te zien met kostuums, gemaakt door de Vlaamse Isabelle de Borchgrave. Het bijzondere is dat alles van papier is: van de kleding tot en met de schoenen en het servies. De expo is gemaakt naar aanleiding van de herdenking van de komedie Modeaffe door Frederik de Grote uit 1742 in Duitsland. Compleet met aapjes van papier. Verlengd t/m 15 maart.
popupmoa.nl

Scapino Ballet Pearl

Pearl, een dansvoorstelling van het Scapino Ballet, vertelt over een fictief Frans hof met decadentie, intriges en later het verval. De bewegingen van de dans en de muziek van voornamelijk Vivaldi brengen je in een soort van trance. Heel mooi om te zien, met geweldige kostuums, de "hoepeljurken" uit de baroktijd, die soms vloeiend, soms nogal gek meegaan met de dans. Prachtig! O.a. Stadsschouwburg Haarlem.

Wozzeck

Wozzeck is een opera van Alan Berg, uitgevoerd in het Metropolitan in New York en hier te zien in de bioscoop. De vormgeving was in handen van Willam Kentridge, die er zijn onmiskenbare stempel op gedrukt heeft. Het verhaal is simpel: gewone soldaat vermoort de overspelige moeder van zijn kind. Het decor met videoprojecties en de kostuums waren geweldig, de atonale muziek daarentegen was teveel voor mij. Wel weer een ervaring rijker!

Akhnaten van Philip Glass

De mooiste opera die ik ooit heb gezien! Akhnaten van Philip Glass gaat over koning Akhnaten in het oude Egypte, de opkomst en ondergang van zijn zonnerijk. Met o.a. ook koningin Nefertite. De hypnotiserende muziek van Philip Glass, de fantastische zangers, de adembenemende decors en de prachtige kostuums maakten er een totaalbelevenis van. Om nog maar niet te spreken van de jongleurs die je normaal gesproken niet in een opera verwacht. Rechtstreeks uitgezonden vanuit het Metropolitan Opera House in New York. Ik betwijfelde of ik drie-vier uur naar deze minimal music zou kunnen luisteren, maar het was geen seconde te lang. Prachtig!!!! Is nog een keer in de herhaling als encore te zien in de Pathé bioscopen. 
pathe.nl

Dance, dance, dance

Let's dance is een vrolijke expositie in het Kunst/Gemeentemuseum Den Haag. Weinig inhoud, maar wel veel vrolijkheid, kleur, plezier en mooie kostuums. Van tutu tot pattas, zoals ze zelf zeggen. Heel leuk en opwekkend, nog t/m 12 januari 2020 te zien.
kunstmuseum.nl

Venetië #3

Voor ons een belevenis: we hadden tickets voor de opera Madama Butterfly van Puccini in het Teatro La Fenice in Venetië. Het theater is een ouderwetse bonbondoos met kroonluchters en mooie, maar vreselijk ongemakkelijke stoelen, maar de opera zelf was heel minimalistisch vormgegeven met kostuums in zachte pastelkleuren en kunstwerken van Mariko Mori. 

teatrolafenice.it

Aïda aan Zee

Wat een belevenis: een opera, opgevoerd op het zuiderstrand van Scheveningen. Begeleid door de gezangen uit Aïda werd het langzaam donker. Een koor van driehonderd amateurzangers vertolkte de rollen van de priesters en het volk, professionele operazangers  zorgden voor de rollen van Aïda, de koning van Egypte, de prinses en de legerleiding. Zoals gebruikelijk bij opera ontrolde zich het tragische liefdesverhaal met veel hartstocht en drama  (beiden sterven uiteindelijk). Het orkest werd tijdens de triomfmars muzikaal bijgestaan door de koperblazers van een fanfareorkest. Geld noch moeite waren gespaard (behalve op de 'kostuums'). Helemaal geweldig om mee te maken én het ging gelukkig niet regenen!

Spakenburgse dagen

Ik wilde graag naar de Spakenburgse Dagen om de klederdracht te zien, maar dat viel een beetje tegen. Eigenlijk is Spakenburg één grote braderie en je moet de leuke ambachts- en klederdrachtkramen ertussenuit pikken. Uiteindelijk toch wel leuk, ook door het museumpje (waar ze ook klederdrachtstoffen en gehaakte mutsjes!) verkopen. 
museumspakenburg.nl

Sevilla #15 De Feria

Kleur, muziek, dans, decor, duizenden flamencojurken, honderden paarden, koetsjes, amazones, de Feria is één groot, kleurig schilderij. Het lijkt iets van vervlogen tijden, maar niets is minder waar. De Feria is een springlevende traditie, waar alle vrouwen zich voor uitdossen. De mannen zien er overigens minder spectaculair uit, verder dan een net pak gaan de meesten niet. Alleen de ruiters en koetsiers zijn 'in kostuum'.

Sevilla #14 Flamenco-show

Eindelijk naar een "echte" flamencoshow. Die in het Casa de la Memoria leek ons nog het beste. Nou dat viel erg tegen. Het was een commercieel afgedraaid lesje. De zangeres was nog wel enigszins betrokken en de mannelijke danser deed op het laatst ook even zijn best. De gitarist bleek een Nederlander (!). Ze hebben overigens wel een leuk klein museumpje. 
Wat een verschil met de Carboneria (zie eerdere post) en met de gratis(!) flamencoshow op donderdagavond in het Dream Hotel (zie foto's hieronder). Wat een enthousiasme, wat een vuur. Vooral de mannelijke dansers, we waren er tweemaal, waren fantastisch en de gitarist echt heel goed.   

Sevilla #13 Naar Murillo

In het kader van het Murillo-jaar zijn in het Cajasol prachtige geënsceneerde foto's te zien geïnspireerd door schilderijen van Murillo. Ze zijn gemaakt door de fotografen Laura Leon en J Antonio Lamadrid met een heel team decorschilders, visagisten en costumiers. Ze waren nét niet helemaal nagemaakt en daardoor was het ook intrigerend om te bekijken waar ze vandaan kwamen.