Sometime Voices
In Het Concertgebouw in Amsterdam waren we vanaf drie uur 's middags onder de pannen met verschillende concerten.
Eerst een compositie van Daniel Bjarnason met twaalf vleugels die als klankkast dienen voor twaalf hoorns. De hoorns laten de snaren van de piano's resoneren in een heel mooie naklank. Alleen...na tien minuten heb je de boodschap wel meegekregen. Daarna wordt het saai.
Daarna een gewéldig optreden van de Marokkaanse vrouwen van het hadrakoor uit Chefchaouen samen met het Amsterdams Andalusisch Orkest en Orchestre Temsamani. Spiritueel, betoverend en fascinerend. Je raakt bijna in een trance door alle herhalingen. Mijn hoogtepunt van de dag!
's Avonds hebben we nog een tribute mogen horen aan George Benjamin, die overigens zelf ook aanwezig was. De muziek werd uitgevoerd door het Radio Filharmonisch Orkest. Mijn vriend Rob kreeg kippenvel van het stuk Sometime Voices met zang van het Groot Omroepkoor. Ik heb daar toch veel minder mee.
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten