Eindelijk weer eens naar de film. Birdman van de Mexicaan Alejandro González Iñárritu is een heel bijzondere film. Soms lijken hele stukken in één take genomen en er zitten allerlei filmische aardigheidjes in, zoals dat Birdman met zijn ex praat, maar je hem alleen in de spiegel ziet. De film is af en toe hilarisch en erg grappig, maar soms ook heel donker. Het verhaal lijkt wel het verhaal van Michael Keaton, de hoofdrolspeler, zelf: een aan lager wal geraakte filmacteur (Batman) die een laatste poging doet met een toneelproductie op Broadway. En de scenes van het toneelstuk die je een aantal keren in verschillende variaties voorbij ziet komen, zijn ook heel gek. Soms lijkt de film realistisch, soms een vreemde fantasie. Terwijl wij de film in de Toneelschuur bekeken, kreeg hij een Oscar voor beste film, regie, camerawerk en scenario. Wat mij betreft verdiend!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten