In het Stedelijk Schiedam viel mij vooral het werk op van Neo Matloga (zie boven). Hij is genomineerd voor de Volkskrant Beeldende Kunst Prijs. Ik hoop dat hij wint met zijn collages, al dan niet gecombineerd met tekeningen. Ik was vooral ook gecharmeerd van de opgeplakte geruite gordijntjes. T/m 16 juni. Verder begonnen we in het Stedelijk met een meditatie bij een schilderij van Rothko. De contemplatie bleef helaas uit. Misschien door de achtergrondmuur (zwart was beter geweest) of misschien door het schilderij zelf. Ik kon me niet verliezen in de 'diepte'. T/m 5 januari 2020. Manzoni in Holland was veel herkenning: blikjes met poep, witte doeken, Jan Schoonhoven, Fontana enz en de pindakaasvloer van Wim T Schippers. T/m 2 juni. En dan was er ook nog: Van Cobra tot boorolie, waar ook Tjebbe Beekman hing en oa Charlotte Schleiffert en dus de boorolie van Zoro Feigl. T/m 6 oktober. stedelijkmuseumschiedam.nl
Gisteren gaf Hans de Hartog Jager in het Stedelijk Museum in Schiedam een lezing over het drieluik Los pajaros carpinteros de pared, oftewel de muurspechten, van Tjebbe Beekman. Het is een gelaagd schilderij met vele betekenissen, dus daar viel genoeg over te vertellen. Het idee ging om de "muur", dat kan zijn de Berlijnse muur (waar mensen stukken uit hakten toen deze gevallen was) of de muur van Trump. Ik was wel verbaasd, want het werk is uit 2018, maar oogt veel ouder. Dat komt denk ik door de verwijzingen naar Picasso, Miro en Goya en door de (nieuwe?) stijl van Tjebbe Beekman. Al met al een boeiend verhaal. stedelijkmuseumschiedam.nl
In het prachtige Friese museum Belvédère in Heerenveen de tentoonstelling Making Nature van Ruud van Empel. De computercollages van planten, bloemen en bomen zijn een verfrissing na zijn al te perfecte (beetje enge) kindertjes. Alleen ... ze vervelen snel. Dat is wel jammer. T/m 26 mei. Daarnaast was in Oranjewoud Frysk te zien, 100 jaar schilderkunst in Friesland. Dat was een rare mix van amateurisme tot professional. Er hingen mooie werken bij, maar sommige gingen niet verder dan het niveau van een onhandige beginneling. Nog t/m 14 april. museumbelvedere.nl
Nog een tentoonstelling om blij van te worden: Wolzak en Kosters, Serious International Business in Museum Rijswijk. Gaat dat zien! Bas Kosters is lekker gek, ontzettend fantasierijk en gevarieerd. Veel wandkleden, maar ook glas, tekeningen en sculpturen. Preta Wolzak is wat preciezer en serieuzer, maar ook heel kleurrijk en mooi geborduurd en geappliceerd. Veelzijdige tentoonstelling en tegelijk heel erg één wereld. T/m 31 maart. museumrijswijk.nl
Superleuke tentoonstelling in het Van Goghmuseum in Amsterdam: Hockney-Van Gogh, The Joy of Nature. De link met Van Gogh is (gelukkig) een beetje mager, maar de landschappen, houtskool-tekeningen en Ipadschilderijen van Hockney zijn geweldig. Zo vrolijk, zo vol van leven, zo kleurrijk. je wordt er vanzelf blij van. Ik was verrast door de diepte van de Ipadtekeningen en de kwaliteit van de afdrukken. Heel mooi! T/m 26 mei. vangoghmuseum.nl
In Het Scheepvaartmuseum in Amsterdam is t/m 9 juni de grote installatie Sea of Tranquillity te zien van Hans Op de Beeck. De kern vormt een videofilm van 30 minuten over een fictief cruiseschip. Alles is verzonnen, van het schip zelf (een maquette) tot en met de kleding van de bemanning, het servies, de titelsong en het meubilair. Geïllustreerd door grote aquarellen, Op de Beecks handtekening. Het geheel doet een beetje griezelig aan. Niettemin: de moeite waard! Het prachtige gebouw is een leuke extra, net zoals een nagebouwd VOC-schip enzo. hetscheepvaartmuseum.nl
In het Stedelijk Museum in Amsterdam de overzichts-expo gezien van Jacqueline de Jong. Niet heel bijzonder werk, het gaat een beetje alle kanten op (veelzijdig?), maar haar levensverhaal is wel intrigerend. Het meest fascinerende vond ik dat ze een tijd een eigen tijdschrift uitgaf, De Situationist. Nog t/m 18 augustus. stedelijkmuseum.nl
De toneelvoorstelling Caligula van Theater Utrechtin het Taqa Theater in Alkmaarwas letterlijk slaapverwekkend. Het verhaal van Albert Camus over de "gekke"(?) Romeinse keizer is heel bijzonder, maar in deze uitvoering duurde het echt te lang (bijna twee uur). Eén acteur was er niet bij wegens onoverkomelijke omstandigheden(?). Zijn rol werd, niet onverdienstelijk, voorgelezen door de regisseur. Een andere acteur sprak alleen Arabisch met Nederlands boventitels en de live video-opnames liepen niet synchroon met de uitgesproken tekst. Niettemin... in een verkorte versie zou het stuk heel onderhoudend zijn geweest. Natuurlijk moest er ook bloot te zien zijn, het is tenslotte Nederlands toneel. Dus de hoofdrolspeler hield zijn blote lul in een kastje (het waarom ontging me) wat lekker uitvergroot op het scherm terecht kwam. theaterutrecht.nl
