Dolce far niente

Inge Meijer, Oceanic Feeling.

Tanja Ritterbex, Loverboy.

Inge Meijer, Beautiful Isle Somewhere.

Matthijs Munnik, Luminal.

David Rickard, As the World Turns, op de achtergrond David Nuur.

Het Zalig Nietsdoen is de titel van een mooie (kleine) tentoonstelling in Museum Kranenburgh in Bergen. Er zitten een paar intrigerende werken bij, zoals de video Beautiful Isle of Somewhere van Inge Meijer, de bijna onzichtbare tekeningetjes van Claire Harvey en de installatie Luminal van Matthijs Munnik. Als altijd een bezoek waard. T/m 24 september.
kranenburgh.nl

Strauss’ Salome door De Nationale Opera

Gisteren in het kader van het Holland Festival de opera Salome van Richard Strauss gezien in de Stopera in Amsterdam. De muziek werd uitgevoerd door het Concertgebouworkest, de opera stond onder regie van Ivo van Hove. De omgeving, het Holland Festival, de spectaculaire opera, de inleiding, de dure kaartjes, alles werkte mee om er een unieke belevenis van te maken. En dat was het ook. Maar ik was ook een klein beetje teleurgesteld. Misschien omdat voor mij de muziek alléén niet genoeg is, het oog wil ook wat. Op drie scenes na: de opkomst van de zwaar getatoeëerde Jochanaan, de dans die Salome doet voor Herodes met een video op de achtergrond, en het bloederige einde als Jochanaans hoofd op een zilveren schaal het toneel opkomt, vond ik het matig. 
De "kostuums" waren veelal mannenpakken, waarschijnlijk met de bedoeling het sober te houden en het naar het heden te trekken. Maar een Herodes in een slecht zittend blauw pak, is nu niet erg indrukwekkend (hoewel hij een goede zanger is) en Herodias in een groene avondjurk met diamanten collier en een stijf "kapsel" is niet echt een feeks! Er is steeds iets met een maan in het decor, maar ook dat blijft allemaal heel tam, zelfs tijdens de "apocalyps", wanneer Jochanaan Salome afwijst. Voor mij is het moeilijk om ontroerd te raken door de muziek alleen, dus het ligt vast aan mij. De rest van de zaal was laaiend enthousiast.

Valencia #4 Moderne architectuur

Heel verrassend in Valencia is de Ciudad de las Artes y las Ciencias met het Operahuis, het wetenschapsmuseum, een planetarium en het Oceanografisch park. Alle gebouwd in de droge rivierbedding van de omgelegde rivier de Turia. Heel indrukwekkend, je waant je in een toekomstige wereld. De prachtige gebouwen van architect Calatrava, (ook in ons land wel bekend én berucht) zijn een belevenis om langs en tussendoor te lopen en liggen heerlijk rustig in het park Jardin del Turia, weg van de drukke stad.

Valencia #3 fototentoonstelling

In Museo de Bellas Artes in Valencia was ook een tijdelijke tentoonstelling te zien van hedendaagse fotografen die zich hebben laten inspireren door oude schilderijen, Miradas Fotográficas. Soms een beetje voor de hand liggend, soms heel origineel. Zeer de moeite waard. 

museobellasartesvalencia.gva.es

Valencia #2, Museo de Bellas Artes

Normaal gesproken ben ik niet zo van de oude kunsten, maar in Valencia wilde ik wel heel graag naar het museum Bellas Artes, ook in verband met mijn heiligenproject. Maar ik was onder de indruk van het museum: prachtige zalen en heel veel beroemde kunstwerken van ondermeer Velásquez en Goya (geen Zurbaran helaas!). 
museobellasartesvalencia.gva.es

Valencia #1, oude zijdebeurs

In Valencia hebben we veel mooie gebouwen bezocht: de kathedraal, de basiliek, de enorme overdekte markthallen, en dus ook de oude zijdebeurs La Lonja de la seda. Een prachtige gebouw, vooral door de bijzondere gedraaide pilaren, oude mozaïekvloeren en unieke plafonds. 

Eigen werk in Spanje

Tijdens mijn verblijf als artist in residence in het Spaanse dorpje Callosa d'en Sarria heb ik na een moeizaam begin vijf heiligenportretten geschilderd, geïnspireerd door een boek van de Spaanse schilder Zurbaran dat ik in het atelier tegenkwam. Acrylverf op papier, 65 x 100 cm. Met dank aan de Fundación Knecht-Drenth. Ik heb het plan hier nog op door te gaan. Vanaf het moment dat ik met dit onderwerp aan de gang ging, zag ik overal heiligen om me heen.
fundatie-knecht-drenth.eu

Albir, Spanje

Op een mooie zondag in mei de prachtige moderne Fundacion Frax bezocht in Albir. Het museum had deze keer onder andere een expositie van Eberhard Schlotter, een kunstenaar die in het naburige Altea gewoond heeft. Leuke werken, heel divers, van zijn vrouw en muze, tot stierengevechten en landschappen in de omgeving. Heel plezierig. 
fundacionfrax.org