Kunsttiendaagse Bergen

Tijdens een weekendje Bergen met vriendinnen een stukje meegekregen van de Kunsttiendaagse. Het niveau was niet zodanig dat we lang geboeid waren.
In het prachtige Museum Kranenburgh was fotografie te zien van Ata Kando en Hellen van Meene. Dat niveau was een heel stuk hoger, hoewel de foto's Dogs and Girs van Hellen van Meene ons af en toe ook erg op de lachspieren werkten (zie boven).
De foto's van Ata Kando, een Nederlandse fotografe van Hongaarse afkomst, die met deze tentoonstelling haar honderdste verjaardag viert, waren van een heel andere orde. Er waren vooral foto's van haar kinderen in gespeelde settings (zie onder), foto's van Hongaarse vluchtelingen en van Zuidamerikaanse indianen en ook modefotografie. De foto onderaan van Ata Kando zelf is gemaakt door Ed van der Elsken, waar ze een tijd mee getrouwd was.
kranenburgh.nl

Gemeentemuseum Den Haag

De meest interessante tentoonstelling in het Gemeentemuseum vind ik De Anatomische Les. Van schilderijen van Rembrandt (zie bovenaan) tot een installatie van Folkert de Jong (hierboven), met beelden van Marc Quinn, Berlinde de Bruijkere en Damien Hirst, schilderijen van Francis Bacon en Fontana en gekke artifacten als het preparaat van een kindje met Turkse muts. Heel gevarieerd, maar allemaal spannend en mooi tentoongesteld. T/m 5 januari te zien.

De aanleiding om naar het museum te gaan met vrienden Hugo en Ronald was eigenlijk Chanel: de legende, een "wel leuke" expo. Als je van mode houdt misschien een must, maar niet heel spectaculair. Ingericht door Maarten Spruijt. T/m 2 februari.

Als toetje was in het Prentenkabinet (nieuw!) ook nog Lichaam als Beeld, met naaktfoto's van elke fotograaf die je maar kunt bedenken op dat gebied. Hierboven een minder bekende foto, nl. een zelfportret van Desiree Dolron, wat ik nogal gedurfd vind voor een Soedanese fotografe. T/m 5 januari te zien..

gemeentemuseum.nl

Fotomuseum en Gem

In Den Haag is op het moment veel te beleven. In het Fotomuseum is een overzichtstentoonstelling van Koos Breukel, met veel foto's die je wel kent, zoals het liggende naakt op de bank en foto's van bekende mensen. Leuk is de huiskamer/studio achterin waar een video te bekijken is. Nog t/m 12 januari.
fotomuseumdenhaag.nl

In het GEM een overzicht van werk uit de Monique Zajfen-collectie, waaronder een aantal werken van Neo Rauch (tafereel hierboven). Zoals gewoonlijk heel goed geschilderd, maar akelig geweldadig en eng. Meestal vind ik het werk van Wilhelm Sasnal heel erg mooi, in deze collectie zaten nou niet de spannendste schilderijen, silhouet van vrouw (boven) vond ik nog het mooiste.
De bizar blije film van Deimantus Narkevicius over het naargeestige onderwerp van de bouw van een energiecentrale in Litouwen is het bekijken waard. T/m 19 januari.
gem-online.nl

Geweldig droomhuis

Een tijd geleden zag ik iets op het journaal over een huis gemaakt van oude ramen. Ik heb er toen op gegoogled maar kon het niet vinden. Nu kwam ik het ineens tegen. Ik vind het echt een geweldige vondst. Kijk ook even naar het fimpje op http://homes.yahoo.com/blogs/spaces/young-couple-quit-jobs-build-glass-house-500-204553074.html

Blue Jasmine

Gisteren met vriendin Marja in de Toneelschuur de laatste film van Woody Allen Blue Jasmine gezien. Erg van genoten, veel gelachen, hoewel de film een trieste ondertoon heeft. Jasmine raakt aan lager wal nadat haar man voor fraude is opgepakt en in de cel zelfmoord pleegt. Ze logeert bij haar zus Ginger in San Francisco en mist haar luxe leventje, want haar zus heeft het niet breed. Dat levert vermakelijke scenes op, maar het einde is intriest als Jasmine verward op een bankje achterblijft in haar mooie Chanel jasje. Cate Blanchett is geweldig als Jasmine. Ook haar zus (Sally Hawkins) en vriendje Chili zijn fantastisch.

Nog steeds in uitvoering

Weer twee stapjes verder in de story rond Lady Sarah Forbes Bonetta Davis. Ik ontdek op internet ook steeds meer details over haar. Ze was een Afrikaanse prinses die cadeau is gegeven aan koningin Voctoria van Engeland. De foto die ik gebruik is in 1862 gemaakt, een daguerretype.

Hallen Haarlem

In De Hallen in Haarlem is de tentoonstelling DREAD te zien over angst in deze technologische tijd. Eigenlijk moet je veel tijd nemen om de expo goed te bekijken en alles te begrijpen. Je krijgt een boekje met uitleg en achtergrond van elk kunstwerk, dus dat wordt je wel aangereikt. Nietemin kost het veel energie om alles al je aandacht te geven. Ik was onder de indruk van bovenstaande kunstwerken, maar moet misschien nog een keertje terug voor de rest. On air van Laurent Grasso over de vlucht van een roofvogel met een camera op zijn rug en de verstuifde motor van een passagiersvliegtuig van Roger Hiorns. Bij beide is het niet moeilijk om de achterliggende gedachte over angst te zien.
PS Ik verheug me op de nieuwe directeur Ann Demeester die volgend jaar februari in De Hallen begint! Wordt volgens mij spannend(er).
dehallenhaarlem.nl

Werk in uitvoering

Ben weer aan twee nieuwe tekeningen begonnen, maar met dezelfde foto als uitgangspunt, eentje op de woensdag en eentje op vrijdag. Beide zijn nog niet af, gemengde technieken op papier, 105 x 150 cm.  

Ook het modelinloopatelier op zondag is weer van start gegaan. Hierboven een van de vele tekeningen die ik daar heb gemaakt met de Nicolaides-techniek.

William Kentridge

Eén van mijn absoluut favoriete kunstenaars is William Kentridge. Ik heb 4 uur in de trein gezeten en 1 uur gelopen en gefietst om in Het Van Abbemuseum in Eindhoven zijn video(s) The Refusal of Time van 35 minuten te zien. En het was elke minuut waard! Mooier dan de hele biennale bij elkaar. Ik was ontroerd, geínspireerd en erg onder de indruk. Wat prachtig! Gaat dat zien. Je hebt nog tot 17 november de kans.
vanabbemuseum,.nl

Lita Cabellut

Ik was altijd een bewonderaar op afstand van Lita Cabellut. Nu ze in het Noordbrabants Museum in Den Bosch exposeert wilde ik haar werk wel eens in het echt zien. In Den Bosch is een serie van drie drieluiken te zien: Trilogie van de twijfel (zie boven) en daarnaast portretten van wat zij sterke vrouwen noemt, zoals Coco Chanel, Frida Kahlo en Billie Holliday (zie onder). Cabelluts "schilderijen" zijn gigantisch en ik was vooral erg nieuwsgierig naar de door haar gebruikte techniek. Ze maakt dus een enscenering met modellen en kostuums, fotografeert die, schildert over de foto's heen en werkt ze af met een dikke laklaag, die bubbels en craquelé krijgt. En dat is nu juist het probleem. In het begin ben je vol bewondering, maar na drie schilderijen wordt het een trucje, het verveelt snel, hoe knap het ook is gedaan. (Te knap misschien?) Nog tot 1 december te zien.
hetnoordbrabantsmuseum.nl

Vergeten herinnering

Afgelopen woensdag mijn tekening afgemaakt. Ik denk dat ik nog een keer met hetzelfde onderwerp aan de slag ga. Acryl, krijt en houtskool op papier, 150 x 105 cm.

Venetie Unseen



Samantha Bosque, Forgotten Memory

 

Xu Weixin, Portraits in History

 

Tian Shixin, Emperors

  

Wang Chengyun, één deel van vierluik.

Onze laatste uurtjes in Venetië hebben we doorgebracht bij Unseen, een deel van het Arsenale waar je alleen per one-way bootje kunt komen (of lopend vanaf Castello). Wij kwamen niet verder dan China en Andorra, want er is gigantisch veel te zien in grote hallen die propvol hangen. Wel verrassend veel schilderwerk, wat je verder niet zo veel zag op de Biennale.
Bovenaan een kunstenares uit Andorra, de rest is van Chinese kunstenaars, heel divers (en soms ook helemaal niet interessant).

Venetie Musea & Palazzo's

Palazzo Grassi is van boven tot onder bekleed met sterk uitvergroot Perzisch tapijt met daarop af en toe een kunstwerk, een installatie van Rudolf Stingel. Als je binnenkomt een verrassing, maar na twee etages heb je het wel gezien.

Palazzo Dogana is een prachtig verbouwd museum, heerlijk om een regenachtige (ja helaas!) ochtend in Venetie in door te brengen. In de collectie vele beroemde kunstenaars, zoals Marlene Dumas, Thomas Schütte, Giuseppe Penone en anderen. 

Palazzo Fortuny, zoals gebruikelijk ingericht door de Belgische decorateur Axel Vervoordt, bracht deze keer een ode aan de Spaanse schilder Antoni Tapies. Prachtig: de sfeer van Vervoordt sluit perfect aan op de werken van Tapies en andersom. Inclusief twee video's over leven en werk van de in 2012 overleden Tapies.
palazzograssi.it 
fortuny.visitmuve.it

Venetie Giardini

 

Shinro Ohtake, 66 scrapbooks



Rusland, waar het geld regent (maar alleen op vrouwen. 

Finland, met een soort zen-tuin.

De landenpaviljoens in de Giardini vond ik deze keer spannender dan het Arsenale. Vooral in het hoofdpaviljoen van Italie valt veel moois te zien, met als hoogtepunt voor mij de plakboeken van de Japanner Shinro Ohtake. Ook hoeven we ons dit jaar niet te schamen voor het Nederlandse paviljoen met Mark Manders, prachtige ingetogen sfeer. Aanraders zijn verder Groot-Brittannie en Finland. Rusland is grappig, hoewel serieus genoeg bedoeld.

Venetie Arsenale

Il Enciclopedico Palazzo del Monde van Marino Auriti 

  

Argentinie: Rapsodia Inconclusa van Nicola Constantino, over Eva Perron

Chili: Alfredo Jaar, verzonken Giardini Venetie

Kosovo: Petrit Halilaj, boomhol

China: Transfiguration (boven + onder)

Het thema van de Biennale in Venetie dit jaar is Il Palazzo Enciclopedico naar een idee van Marino Auriti. Vriendin Jacqueline en ik begonnen bij het Arsenale. Jammer genoeg waren er niet heel veel 'wauw' momenten. Ik heb mijn highlights er even uitgelicht (zie foto's). Wat ik het allermooiste vond was het Chinese Paviljoen helemaal achteraan. China heeft een soort totaalpresentatie door curator Wang Chunchen met wandprojecties, foto's en video's. Prachtig!
labiennale.org